Zatrudnię położną najlepiej bez sumienia – czyli jak to jest w świecie absurdów
Dwie dyplomowane położne z Glasgow w Szkocji przegrały proces sądowy w sprawie o zmuszanie ich przez szpital państwowy, w którym są zatrudnione, do asystowania w aborcji. Najwyższy sąd cywilny w Edynburgu uznał, że kobiety muszą podporządkować się decyzji władz placówki, by z racji swego stanowiska nadzorowały aborcje dokonywane przez inne położne na oddziale położniczym.
Wytrwały sprzeciw – 14 pikieta przed Szpitalem Bielańskim
„Są, dziś znów przyszli” – powiedziała podczas badania jednej z pacjentek osoba z personelu medycznego Szpitala Bielańskiego w Warszawie .
Po wyjściu ze szpitalu młoda kobieta podchodzi do nas i mówi – dziś zdążyłam! Jestem tu co tydzień na badaniach, a kiedy wychodzę jest już zwykle po pikiecie. Dzisiaj udało się do was na chwilę dołączyć. Świetna robota- mówi z przekonaniem. Pracuję w szkole specjalnej , ludzie z zespołem Downa to najlepsi przyjaciele. Są cudowni. Więcej na ten temat, młoda nauczycielka obiecała, że opowie nam w najbliższych dniach.
Rosja walczy z plagą aborcji
Rosyjski rząd ogranicza finansowanie tzw. późnych aborcji dokonywanych w państwowych szpitalach ze „względów społecznych”. Eksperci uważają, że te przerażające dane są i tak mocno zaniżone. Zjawisko aborcji jest jedną z przyczyn poważnego kryzysu demograficznego tego państwa.
Michalak sprzeciwia się biciu dzieci, zabijanie mu nie przeszkadza?
Marek Michalak, Rzecznik Praw Dziecka, skierował do prokuratury wniosek w sprawie książki propagującej bicie dzieci. – To uprzedmiotowienie dziecka, nie do zaakceptowania w XXI wieku – powiedział.
Wrażliwość na krzywdę najmłodszych jest rzeczą cenną, zwłaszcza w przypadku Rzecznika Praw Dziecka. W tym kontekście dziwi fakt obojętności pana Michalaka wobec zabijania dzieci chorych przed narodzeniem. Fundacja Pro – prawo do życia zwracała się Rzecznika o interwencję w sprawie mordowanych dzieci. Niestety nie doczekaliśmy się reakcji.
13 pikieta pod Szpitalem Bielańskim – udana i napawająca nadzieją na zmianę
Jeszcze pięć minut przed rozpoczęciem pikiety wydawało się, że nikt nie przyjdzie. Deszcz padał intensywnie, wiatr wiał gwałtownie. Przenikliwe zimno zdawało się odstraszać. A jednak, o godzinie 11.00 podeszli pierwsi uczestnicy. Zupełnie nowe osoby – serdeczne i zatroskane. A potem przyszli inni, dla których pikieta to już cotygodniowy, comiesięczny wewnętrzny obowiązek. Był też Tomasz z Bydgoszczy, który przygotowuje się do organizacji pikiet w swoich okolicach. Dotarły do nas wieści o tym, że i inni z kilku miast w Polsce już przygotowują się do organizacji pikiet na południu Polski. Akcja rzeczywiście ma szansę stać się ogólnopolską.
Nowicka szefową Fundacji Pro, czyli o absurdach dziennikarskich
„Piszą, że Nowicka jest prezesem Fundacji Pro!”- donieśli nam kilka dni temu przyjaciele. No cóż, nic innego jak się w głos roześmiać, ale link nadesłany, więc sprawdzam. Niezawodna Gazeta W. jak zawsze zajmuje się naszą reklamą.
Być może jedenastostronicowy artykuł przerasta możliwości redaktorów co do sprawdzenia podstawowych faktów, ale pisanie o tym, że „Fundacja Pro, której [Wanda Nowicka – przyp. A.M.] była szefową, działała na rzecz koncernów farmaceutycznych” świadczy o kompletnej ignorancji. Szczególnie jeśli linkuje się przy okazji artykuł o tym, że Fundacja Pro donosi na Nowicką do prokuratury, podejrzewając ją o współpracę z koncernami aborcyjnymi.
Część dzieci uratowana! – relacja z pikiety
Dzisiaj pikieta ma formę czuwania. Zazwyczaj ma ono nieco nostalgiczny wyraz, ale nie dziś. Dziś bowiem świętujemy. Kilka godzin wcześniej otrzymaliśmy wiadomość, że pod wpływem pikiet dyrekcja Szpitala Bielańskiego zaczęła się uginać.
Dyrektor szpitala wydała zarządzenie, które mówi o tym, że lekarzowi nie wolno tak po prostu przeprowadzić aborcji, jeśli okaże się, że dziecko jest chore. Kobieta musi się najpierw udać do poradni psychologicznej przy fundacji, która specjalizuje się w pomaganiu rodzinom z dziećmi z wadami letalnymi (prowadzącymi do szybkiej śmierci) i zespołami genetycznymi. Ma też możliwość porozmawiania z takimi rodzinami.
Po takiej konsultacji liczba kobiet decydujących się na aborcję spada do kilkunastu procent.
Promocja aborcji
Pani Czubaszek oświadczyła, że dwukrotnie dokonała aborcji i nie żałuje tego. Anders Breivik zabił 77 osób i też tego nie żałuje. Oboje są gwiazdami mediów, choć trzeba przyznać, że Breivik większą. W końcu zabić 77 osób to nie to samo co zabić dwie.
„Mainstreamowe” media piszą o Breiviku z oburzeniem, Czubaszek pokazują z aprobatą. Breivik jest zwyrodnialcem, Czubaszek kobietą odważną. Skąd się bierze ta różnica? Czy stąd, że ofiar Czubaszek było mniej, czy stąd, że były mniejsze? Ciekaw jestem jak redaktor Lis odpowiedziałby na to pytanie.
