Lekarze opisują aborcje, których dokonują jako „okropne”, „brutalne”, „trudne emocjonalnie”. Mówią o „wewnętrznym konflikcie” i „dźganiu dziecka w serce”. Jeden z nich powiedział: „Pamiętam jak zwymiotowałem na korytarzu po wszystkim bo pomyślałem, że to był taki okropny zabieg i taki koszmarny.” Potwierdziło się również, iż w przypadku dzieci urodzonych żywo po aborcji, zostawia się je, by umarły z uduszenia z powodu niedorozwiniętych płuc.
Irlandia jako jedno z niewielu miejsc na świecie miała ochronę nienarodzonych wpisaną w Konstytucję. Po niedawnym referendum to się zmieniło i dziś zabijanie dzieci w Irlandii jest legalne. Tego typu badanie jest więc pierwszym tego typu, gdyż pokazuje co myślą ludzie, którym z dnia na dzień kazano przemianować się z lekarza w mordercę. Ukazuje to również manipulacje, jakim są poddawani ci ludzie, bo pomimo oczywistego konfliktu sumienia, którego doświadczają, dodają że według nich prawo do zabijania dzieci powinno się jeszcze rozszerzyć!
Zalegalizowanie aborcji w Irlandii pozbawiło więc życia wiele dzieci, ale niszczy również lekarzy. Tymczasem autorzy badania, odpowiadając na rozpaczliwe wołania sumień tych lekarzy stwierdzają, że nagłe wprowadzenie prawa do zabijania dzieci „ilustruje wagę instytucjonalnego i koleżeńskiego wsparcia, jak również potrzebę wspierającego kierownictwa w dostarczaniu nowej usługi”. Według nich żyjemy w świecie, w którym zabicie dziecka jest usługą, a wyrzuty sumienia po morderstwie da się uciszyć poprzez koleżeńskie poklepanie mordercy po ramieniu. W końcu ich zagraniczni koledzy, w tym także polscy lekarze spychają takie uczucia i przyzwyczajają się do zabijania.
Źródła:
https://obgyn.onlinelibrary.wiley….16502
https://prolifecampaign.ie/…die/
