Początek roku sprzyja podsumowaniu tego, co udało się zrobić. Wielu z Was włożyło mnóstwo pracy w to, by Polacy mieli świadomość, ze aborcja to zabijanie dzieci, a politycy uzmysłowili sobie, że także one mają prawo do życia. Przyjrzyjmy się więc jeszcze raz wydarzeniom minionego roku.
STYCZEŃ
Rok 2013 rozpoczął się dla nas od trafienia na „czarną listę” najważniejszych anty-aborcyjnych organizacji w Europie, sporządzonej przez organizację European Parliamentary Forum on Population and Development.
LUTY
W lutym gościliśmy u nas Irene van der Wende, która dokonała aborcji na swoim dziecku, poczętym z gwałtu. Irene przez ponad 20 lat starała się udawać, że aborcja nie odcisnęła na niej piętna. Dopiero jednak gdy zobaczyła zdjęcie zabitego w wyniku aborcji dziecka uświadomiła sobie co zrobiła. To zapoczątkowało u niej proces uleczenia, a w konsekwencji zaangażowania w działania pro-life. Podczas wykładów w Polsce Irene mówiła: „Gdyby aborcja nie była legalna nie zabiłabym swojego dziecka”.
MARZEC
W Światowy Dzień Osób z Zespołem Downa (21.03) zgłosiliśmy w Sejmie wniosek o rejestrację Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej „Stop aborcji”. Obywatelski projekt, który przygotowaliśmy zakładał wykluczenie podejrzenia choroby u dziecka jako przesłanki do dokonania aborcji. W tym samym czasie zorganizowaliśmy w kilkunastu miastach Polski pikiety przeciwko zabijaniu dzieci z zespołem Downa.
KWIECIEŃ
W akcję ustawodawczą zaangażował się aktor Eduardo Verastegui (Bella, Cristiada). Zachęcał Polaków do podpisania się pod projektem ustawy.
Pod koniec kwietnia uczestniczyliśmy w konferencji WHO nt. edukacji seksualnej z udziałem przedstawicieli Ministerstw Zdrowia i Edukacji Narodowej. Informowaliśmy m.in. o niemoralnych planach uczenia masturbacji dzieci w wieku 0-4 i domagaliśmy się jasnego sprzeciwu MZ i MEN. Nie doczekaliśmy się.
MAJ
Ten miesiąc upłynął dla wielu z nas pod hasłem zbierania podpisów pod projektem ustawy. Również wówczas prof. Mirosław Wielgoś ujawnił nam w jaki sposób zabija się dzieci podejrzane o chorobę oraz o procedurze niereanimowania dzieci, które urodziły się żywo w wyniku aborcji w Szpitalu Klinicznym im. Dzieciątka Jezus w Warszawie.
Pod koniec maja do akcji ustawodawczej dołączają rodzice dzieci z Zespołem Downa i znani aktorzy, którzy w spotach radiowych apelują do podpisania się pod projektem ustawy.
CZERWIEC
Kończy się proces przeciwko Kindze Małeckiej-Prybyło, którą obwiniono o wywołanie zgorszenia w miejscu publicznym poprzez organizację wystawy „Wybierz Życie”. Proces toczył się blisko rok, mimo 7 dotychczasowych wyroków uniewinniających. Kinga Małecka-Prybyło zostaje uznana za niewinną.
Kilka dni później władze w Lublinie zakazały nam zorganizowania pikiety przeciwko … nim samym. Pikieta miała pokazywać finansowe powiązania władz Lublina z pro-aborcyjną organizacją Homo faber. W związku z powyższym złożyliśmy skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
LIPIEC
Kilka miesięcy pracy wielu z Was znajduje swój finał. 2 lipca złożyliśmy w Sejmie blisko 450 tysięcy podpisów pod projektem ustawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzuca naszą skargę mówiąc, iż w ich gestii jest jedynie badanie procedury, a nie meritum sprawy. Skarga kasacyjna, którą złożyliśmy będzie rozpatrywana w NSA dnia 14 stycznia 2014 roku.
Sąd Rejonowy w Słubiacach uznał za bezprawne zatrzymanie Mariusza Dzierżawskiego podczas pikiety przed Przystankiem Woodstock w 2012 roku. Proces przeciwko łamiącym prawo policjantom toczy się nadal.
SIERPIEŃ
Wobec powołania do jury plebiscytu „Polacy z werwą” prof. Mirosława Wielgosia, jako „autorytetu” w dziedzinie medycyny wyraziliśmy swój sprzeciw wobec promowania osób, które parają się procederem aborcji. Ogłosiliśmy bojkot Orlenu.
Pod koniec miesiąca ukazują się badania opinii publicznej. Według CBOS 75% Polaków potępia aborcję, a według IQS Quant 60% Polaków uważa, że niepełnosprawne dzieci mają prawo do życia.
WRZESIEŃ
Ruszyliśmy z akcją „uświadom posła”, w której zachęcaliśmy wszystkich do spotkań z posłami, by uświadomić im, że w Polsce chore dzieci zabijane są do 6 miesiąca, a oni będą mieli wkrótce okazję, by zmienić to barbarzyńskie prawo.
26 września 2013 roku ma miejsce pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy, a dzień później głosowanie. Kaja Godek z mównicy sejmowej wyjaśnia posłom w jaki sposób funkcjonuje obecnie to barbarzyńskie prawo. W jej kierunku padają wyzwiska, Marszałek Sejmu próbuje cenzurować wypowiedzi Pełnomocnika 450 tysięcy obywateli. Kaja Godek nie poddaje się presji, jej kultura, odwaga i opanowanie przyjmowane są entuzjastycznie przez widzów na galerii i przed monitorami, jednak posłowie głosują według klucza partyjnego. Sejm, głosami PO, SLD i Ruchu Palikota większością 233:182 odrzucił projekt ustawy. 23 posłów (18 z PO, 3 z PSL, 2 z PiS) wyjmuje kartę do głosowania, by udawać, że nie ma ich na sali, gdy ważą się losy dzieci.
PAŹDZIERNIK
Wielu posłów, którzy głosowali za prawem do zabijania chorych dzieci mówi o sobie „jestem za życiem”. Wielu ich wyborców też tak myśli. Dlatego postanowiliśmy rozpocząć szeroką akcję informowania obywateli o tym, którzy posłowie popierają prawo do zabijania. Pikiety pokazujące jak dany poseł głosował odbywały się najczęściej przed kościołami, do których uczęszczają ci posłowie.
LISTOPAD
Kinga Małecka – Prybyło została znów obwiniona o wywołanie zgorszenia publicznego. Ten sam paragraf, ta sama wystawa, tylko jej lokalizacja w innym miejscu. Sprawa jest w toku.
Udaliśmy się również na marsz Prezydenta Komorowskiego. Plakat który mieliśmy ze sobą przedstawiał zabite dziecko oraz zdjęcie Prezydenta opatrzony napisem „Dobry kompromis, panie Prezydencie?”.
GRUDZIEŃ
Zorganizowaliśmy plebiscyt na najbardziej obłudnego polityka roku, ze względu na swoja postawę wobec nienarodzonych dzieci. W plebiscycie wzięło udział 4500 internautów. Herodem roku 2013 został Donald Tusk.
Powyższe zestawienie nie przedstawia w pełni zaangażowania wielu osób. W ciągu tego roku odbyły się dziesiątki pikiet, wystaw, kursów dla prolajferów. Nie sposób też zmierzyć ile czasu poświęcili wszyscy ci, którzy zbierali podpisy czy spotykali się z posłami.
Dziękujemy za Waszą pracę. Z radością obserwujemy, jak coraz więcej z Was angażuje się w działania na rzecz prawa do życia dzieci nienarodzonych. Liczymy też na tych, którzy jeszcze nie wzięli udziału w naszych akcjach. Wierzymy, ze razem uda się nam wywalczyć to, by prawo do życia każdego dziecka było respektowane.
{flike}
