Gdy 5 lat temu Barack Obama wygrywał wybory prezydenckie wielu Amerykanów ogarnął szał radości. Oto po krwiożerczym Bushu, prezydentem zostanie miłujący pokój Obama. Agresywna polityka USA skończy się, a pod rządami nowego prezydenta odwieczni wrogowie padną sobie w ramiona. Entuzjazm był jeszcze większy wśród Europejczyków. Kilka miesięcy po objęciu urzędu Obama otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.
Nieliczni oparli się powyborczej euforii. Byli wśród nich aktywiści pro-life. Zwracali uwagę, że urząd prezydenta USA objął człowiek zawsze opowiadający się po stronie aborterów, kongresmen, który głosował za utrzymaniem „partial birth abortion”, czyli zabijaniem dziecka w trakcie porodu. Wkrótce okazało się, że pokojowa retoryka była narzędziem wyborczym, którego po wyborach można się pozbyć; popieraniu aborcji Obama pozostał wierny.
Barack Obama podejrzewa, że rząd Syrii użył gazu przeciw Syryjczykom. Barack Obama wie, że Planned Parenthood zabija 300 000 małych Amerykanów rocznie. Prezydent USA chciałby zbombardować Syrię, natomiast Planned Parenthood dostaje na jego wniosek milionowe dotacje. Nawet gdyby Barack Obama zmienił zdanie w sprawie aborcji, nie rekomendowalibyśmy mu bombardowania klinik Planned Parenthood. Wystarczyłoby, gdyby przestał finansować aborterów i zmienił prawo tak, aby zabijanie niewinnych było zakazane.
Matka Teresa z Kalkuty, odbierając Pokojową Nagrodę Nobla w 1979 roku, powiedziała: „największym niebezpieczeństwem zagrażającym pokojowi jest dzisiaj aborcja. Jeżeli matce wolno zabić swoje dziecko, cóż może powstrzymać ciebie i mnie, byśmy się nawzajem nie pozabijali?” Te słowa pozostają aktualne.
{flike}
