Przekonał się o tym prof. Aleksander Nalaskowski, którego zawieszono na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Tylko zdecydowany opór społeczności, w lewicowych mediach nazwany „pogróżkami w stronę władz uczelni”, spowodował, że profesora przywrócono do pracy. Przekonała się o tym również Zofia Klepacka, która odważyła się ostrzec warszawskich rodziców przed seksualizacją, za co spotkał ją ostracyzm w środowisku, a nawet zaczepki na ulicy ze strony Kingi Rusin.
Nic więc dziwnego, że tzw. „marsze równości” spotykają się z coraz powszechniejszą krytyką. I tak w Białymstoku mieszkańcy konkretnie próbowali zapobiec przemarszowi LGBT, protestując podczas parady. Znalazło się również kilka osób chcących wywołać „zadymę”. Mocno więc zdziwili się prowokatorzy ze „Stop Bzdurom” rozdający naklejki z hasłem „Transfoby mogą nie mieć zębów”, że tym razem nie oni byli jedynymi agresorami.
Agresorami są środowiska lewicowe
A przecież środowiska lewicowe słyną wręcz z agresji – zwłaszcza gdy są bardziej liczne. Polska lewica to wciąż plankton, więc hasła piosenki „Mamy butelki z benzyną i kamienie wymierzone w ciebie„, tak chętnie powtarzane w neolewicowych środowiskach i przypomnianej przy okazji wypominania wydarzeń w Białymstoku, jako symbolu hipokryzji tych środowisk, wciąż jeszcze nie są u nas stosowane.
Są za to stosowane za granicą – wszędzie tam, gdzie lewicy jest więcej. W USA, gdzie przeciwnicy Trumpa potrafią pobić jego zwolenników. W Argentynie, gdzie podczas manifestacji proaborcyjnej mężczyźni są bici przez fanatyczki chcące zdemolować katedrę.
Zaledwie kilka dni temu, podczas sobotniego Marszu dla Życia i Rodziny w Zurychu, obrzucono obrońców życia kamieniami i petardami. Zaatakowano zarówno ochraniającą marsz policję, jak i ponad tysiąc osób, wśród których były rodziny z dziećmi. Nie jest to niestety pierwszy marsz w tym mieście, zaatakowany przez lewicowych fanatyków. Warto również zaznaczyć, że władze miasta nie chciały wydać na niego zgody i dopiero sąd uchylił decyzję władz miasta, uznając że jest to naruszenie wolności opinii.
Również w Polsce lewica chętnie stosuje agresję
Istnieją stowarzyszenia lewicowe wprost namawiające albo promujące wandalizm, w imię narzucania komuś swoich poglądów. „Wesołego wandalizmu!„, „Jesteśmy dumne z osób, które decydują się na obywatelskie nieposłuszeństwo!„ – pisali Zuzanna Madej i Michał Szutowicz ze „Stop bzdurom”, siejący deprawacyjną propagandę w odpowiedzi na merytoryczne zapisy projektu „Stop pedofilii”. Te same osoby rozdawały wlepki z hasłami takimi jak: „Transfoby mogą nie mieć zębów„.
Również po marszu w Białymstoku, gdy ubolewano nad przemocą, jedna z organizatorek marszu Aleksandra Kluczyk wprost stwierdziła: „„A wy macie k***a czelność mówić, że obraża was przerobiony obraz jakieś typiary, która istnieje w waszej wyobraźni? TAK MACIE NOWĄ SENSACJĘ OBRAŻAM WASZĄ K*** WIARĘ …”.
Przemoc dzieje się również symbolicznie: Maryja z tęczową aureolą, marsze równości, w którym gdańskie aborcjonistki z grupy Dziewuch sparodiowały procesję Bożego Ciała, idącą z narządami rodnymi przypominającymi Najświętsze Serce Jezusa. Krzyż zamieniony na swastykę. Podrzynanie gardła kukle arcybiskupa Jędraszewskiego. Ta przemoc wychodzi jednak powoli ze sfery symboliki do świata wirtualnego, stąd coraz częstsze wtargnięcia z tęczową flagą do kościoła i próby zakłócania mszy świętej.
Przemoc jest domeną lewicy. Jeśli nie będziemy się jej zdecydowanie przeciwstawiać, za chwilę w obrońców życia i rodziny polecą butelki z benzyną i kamienie. Jak to działo się symbolicznie, w utworze Cool Kids of Death. I jak działo się realnie, w Zurychu.
