Pomimo sprzeciwu partii Vox, iż poprawki mogą naruszać zasady konstytucyjne, takie jak: wolność, legalność czy prawo do życia, ich wniosek został odrzucony przez TK stosunkiem głosów 7:4.
Jest to pokłosie ostatecznej zgody Trybunału Konstytucyjnego z 2010 roku, który podtrzymał ustawodawstwo, gwarantujące kobiecie prawo do zabijania swojego nienarodzonego dziecka w pierwszych 14 tygodniach ciąży (lub do 22-go tygodnia, jeśli matka lub dziecko są zagrożeni) i orzekł, iż „rząd musi zrobić wszystko, co w jego mocy, aby chronić jej integralność fizyczną i moralną”. Zgodnie z pierwotnym rozporządzeniem, dziewczęta od 16-go roku życia mogły dokonać aborcji po poinformowaniu rodziców lub opiekunów prawnych. W czerwcu 2024 podjęto decyzję o wdrożeniu prawa, które obowiązek ten znosi z nieletnich.
Prawo z 2010 roku stanowiło znaczącą zmianę dla tradycyjnie katolickiego kraju, przekształcając Hiszpanię w jedno z najbardziej postępowych państw w zakresie dostępu do zabijania dzieci nienarodzonych. Zmiany, zatwierdzone przez TK w 2024 roku, wprowadzają prawo do dokonania tego w państwowym szpitalu. Do chwili orzeczenia TK ponad 80% zabiegów w Hiszpanii przeprowadzano w prywatnych klinikach, ponieważ wielu lekarzy w systemie publicznym odmawiało ich wykonania – wielu powołując się na względy religijne.
W ramach nowego systemu lekarze w szpitalach państwowych nie będą zmuszani do zabicia dzieci, pod warunkiem, iż wcześniej wyrażą swój sprzeciw na piśmie.
Decyzją hiszpańskiego Trybunału Konstytucyjnego z czerwca 2024:
– kobieta może dobrowolnie zabić swoje nienarodzone dziecko od 16-go roku życia bez zgody rodzica, opiekuna lub przedstawiciela prawnego;
– wszystkie publiczne ośrodki zdrowia w Hiszpanii MUSZĄ oferować aborcję;
– zostanie utworzony rejestr osób sprzeciwiających się aborcji ze względu na przekonania – każda osoba, która zadeklaruje się jako przeciwnik aborcji, nie będzie mogła takowej wykonać, nawet w prywatnych placówkach medycznych.
Pojawia się pytanie: dlaczego instytucja taka jak Trybunał Konstytucyjny, mająca w zamierzeniu ochronę hiszpańskich obywateli zezwala na ich legalne mordowanie? Jaka jest różnica między zabiciem człowieka w łonie matki a zabiciem go poza nim? To ten sam człowiek, z tą samą tożsamością genetyczną. Ilu lekarzy nie podda się presji i podpisze na siebie „wyrok”, by nie dokonać zbrodni na nienarodzonym? W końcu, czy istnieją granice dla tego masowego ludobójstwa?
Konkluzja jest jedna. Sąd, który zatwierdza morderstwo niewinnych ludzi, otwiera drzwi każdej innej zbrodni.
Polska idzie drogą Hiszpanii
Wprawdzie polscy rządzący jeszcze wprost nie przedstawili takich rozwiązań, ale idą dokładnie w tym samym kierunku, wzorując się rozwiązaniami hiszpańskimi jeśli chodzi o zabijanie dzieci w łonach matek. Obecnie w Polsce szpitale wykonują aborcje z tzw. wskazań psychiatrycznych na podstawie wątpliwych skierowań wystawionych przez psychiatrów z powodu np. zaburzeń adaptacyjnych. Przy bardzo podobnym prawie, w ten sam sposób zabijano w Hiszpanii 100 tys. dzieci rocznie.
Co więcej, aborcje nastolatek bez zgody rodziców już teraz są w Polsce niekarane, a rządy (obecny i poprzedni) promują takie rozwiązania lub nie reagują na łamanie prawa.
Nastolatka może obecnie na podstawie tzw. recepty farmaceutycznej wykupić pigułkę dzień po, która również może zabić jej nienarodzone dziecko. Oprócz tego nastolatki mogą kupić pigułki aborcyjne od organizacji nielegalnie handlujących tabletkami poronnymi, które nie są ścigane przez państwo, a nawet występują w mediach, sejmie i współpracują z ministerstwem zdrowia przy tworzeniu wytycznych aborcyjnych.
Polska idzie wiec w ekspresowym tempie drogą Hiszpanii. Jeżeli nie będzie gwałtownego sprzeciwu rodziców już niedługo ich dzieci, podobnie jak hiszpańskie być może dokonają aborcji, a oni się nawet o tym nie dowiedzą. A może już dokonały?
