We środę 23. października, pikietowaliśmy pod biurem posłów PO przy ul. Królewskiej. Pogoda – wymarzona jak na 1,5-godzinną pikietę. Frekwencja również znakomita – ok. 35 osób: nasi wolontariusze, a także przedstawiciele zaprzyjaźnionych środowisk prawicowych oraz nasi znajomi i osoby, które o wydarzeniu dowiedziały się z Facebooka. Najmłodszym z uczestników był 3-letni chłopiec, uczestniczący w pikiecie wraz z rodzicami, który bynajmniej nie przejawiał traumy ani innych reakcji, które mogłyby wskazywać na szok, którego doświadczył na widok naszych „strasznych”, barbarzyńskich, plakatów. Wiele dobrych słów poparcia dla inicjatywy od przechodniów.
Po raz kolejny przypomnieliśmy mieszkańcom Lublina o dwóch parlamentarzystkach posłance – Magdalenie Gąsior-Marek oraz minister Joannie Musze, które w ostatnim głosowaniu opowiedziały się przeciwko prawu do życia nienarodzonych dzieci chorych lub podejrzanych o chorobę. To panie, które nie ukrywają faktu swojego macierzyństwa, wręcz przeciwnie – wykorzystują je jako element swoich kampanii wyborczych… To takie słodkie – pokazać się na spocie wyborczym z małą córeczką, na afiszach umieszczać słowo „matka”. Dlaczego dopuszczają zabijanie innych dzieci? Dlaczego zabijanie nazywają kompromisem? Pod sercem każdej z pań, też rozwijali się mali ludzie… Nie czuły, że to ich dzieci? Zorientowały się w 10, 15 tygodniu ciąży, a może dopiero wtedy, gdy urodziły? A może panie uważają, że każdy ma po prostu „naturalne” prawo do dziecka – do zdrowego dziecka! 
To, które nie jest doskonałe, bo chore a może tylko będące ofiarą nietrafnej diagnozy, niedostatecznie zasłużyło na zaszczyt urodzenia i pokochania? Będziemy kontynuować nasze akcje, wierząc, że prawda o życiu zwycięży. Będziemy walczyć o tych, którzy sami jeszcze walczyć o swoje prawa nie mogą.
{flike}
