Jesteś jednak nieco zaskoczona, kiedy 12-letnia córka oznajmia ci, że jest chłopcem uwięzionym w ciele, które staje się coraz bardziej kobiece. Jesteś zakłopotana. Nie spodziewałaś się tego, bo jeszcze niedawno mało kto o tym słyszał. Rozmawiasz z córką. Dowiadujesz się, że wiele dziewcząt z jej klasy jest trans. Córka mówi ci również, że w mediach społecznościowych zjawisko to jest jeszcze częstsze. Wiele jest w Internecie grup specjalnie dla dziewcząt, które odkryły, że są innej płci. Spotykają się tam z bezwarunkową akceptacją i zachętą, żeby dostosowały swoje ciało do swoich przekonań.
Wybierasz się z córką do terapeuty, który potwierdza diagnozę znajomych córki z mediów społecznościowych. Zachęca ciebie i ją do dalszych kroków dostosowujących ciało do wyobrażeń. Pierwszym krokiem jest spłaszczanie piersi, używa się do tego urządzeń zwanych binderami. Oczywiście stały ucisk klatki piersiowej musi powodować poważne problemy w rozwijającym się organizmie, ale żaden terapeuta o tym się nie zająknie. Następnym krokiem jest zastosowanie hormonalnych blokerów dojrzewania. Blokery powstrzymują nie tylko przemiany w ciele; blokują również rozwój mózgu. Dla lekarzy i innych specjalistów nie jest to problem. Zachęcą za to w kolejnym kroku pacjentkę do przyjmowania testosteronu . Podawany długotrwale testosteron może jednak spowodować nowotwory narządów rozrodczych, dlatego rekomendowane są amputacje piersi, macicy i jajników. Rozmaite kliniki tranzycyjne chętnie podejmą się tych operacji. Uczestnicząc w tych przedsięwzięciach orientujesz się, że córka bynajmniej nie jest szczęśliwsza niż na początku tego procesu. Wydaje ci się, że jest zdecydowanie bardziej nieszczęśliwa.
Być może zorientowałaś się wcześniej, że próba zmiany płci nie skończy się niczym dobrym i usiłujesz ją przed tym powstrzymać. Przekonujesz się wtedy, że jesteś traktowana jako wróg przez twoją ukochaną córkę. Ale nie tylko przez nią. Władze szkolne, nauczyciele, terapeuci, lekarze, pracownicy socjalni traktują cię jak prześladowczynię twojego dziecka. Ostrzegają cię, że możesz doprowadzić do samobójstwa córki.
To oczywiście historia teoretyczna, ale książka Abigail Shrier „Nieodwracalna krzywda. Tragiczne losy nastolatek, które zmieniły płeć” przedstawia historie prawdziwe. Autorka przeprowadziła setki wywiadów z osobami, które znalazły się w takiej sytuacji. Ich opowieści są wstrząsające. Autorka pokazuje też tło społeczne, w którym dokonuje się trans rewolucja. Możemy się łudzić, że to zjawisko amerykańskie, dalekie od realiów polskich. Niestety to nadmierny optymizm. Od wielu lat również w Polsce wpływowe środowiska ciężko pracują nad tym aby zaszczepić tranzycyjną epidemię w naszym kraju. W „paradach równości” reklamowanych przez media i wspieranych przez korporacje, polityków lokalnych, a także szkoły i uniwersytety, uczestniczą tysiące polskich dzieci. To potencjalne ofiary zarazy trans.
Książka Shrier opisuje realia amerykańskie, ale niestety niewiele odbiegają one od polskich. Dlatego warto tę książkę przeczytać. Ta amerykańska prawniczka i dziennikarka, wyznania mojżeszowego, żona i matka trojga dzieci, jest z pewnością postępowa według polskich standardów. Wydaje się sympatyczką małżeństw jednopłciowych i legalnej aborcji. Jednak nie jest wystarczająco postępowa aby zaakceptować masowe okaleczenia dzieci, choć dopuszcza wyjątki.
„Nieodwracalna krzywda” przedstawia wstrząsające historie. Warto się z nimi zapoznać.
UWAGA! Kup książkę jak najszybciej – teraz możesz skorzystać z kodu NIEODWRACALNAPRO dzięki któremu publikację na tej stronie otrzymasz 50% taniej! Zniżka obowiązuje od ceny detalicznej.
